Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie, m.in. do tego, aby wyświetlić dopasowaną ofertę oraz zbierać dane, dotyczące ruchu na stronie, które wykorzystujemy w celu jej dostosowywania do potrzeb użytkowników. Nie musisz obawiać się o swoją prywatność.
Pliki cookie zawierają wyłącznie anonimowe informacje.
Jeśli chcesz zrezygnować z korzyści, które dają Ci pliki cookie, możesz to zrobić, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Tutaj dowiesz się, jak to zrobić.
Pliki cookie zawierają wyłącznie anonimowe informacje.
Jeśli chcesz zrezygnować z korzyści, które dają Ci pliki cookie, możesz to zrobić, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Tutaj dowiesz się, jak to zrobić.
W roku 1937 pojawił się w gamie modeli Mercedesa nowy przedstawiciel klasy średniej - typ 320 oznaczony zgodnie z nomenklaturą Daimler Benza jako W142. Zastąpił on w tej klasie model 290. Jak to często bywało wśród konstrukcji Mercedesów, budowano go na dwóch rodzajach ram - dłuższej i krótszej, co w połączeniu z kilkoma rodzajami nadwozi dawało sporą liczbę odmian modelu 320. Oprócz tego sprzedawano również same podwozia, umożliwiające produkcję małoseryjną w wyspecjalizowanych firmach nadwoziowych. Sam Daimler Benz produkował następujące rodzaj podwozi: czterodrzwiową limuzynę, Pullman limuzynę, tourenwagen (sześciomiejscowy), kabriolety (A, B, D, Pullman kabriolet F), landaulet, coupé, roadster i najrzadsze nadwozie modne w latach 30 streamlinerów czyli opływowych sportowych nadwozi. Jeśli dodać do tego wyprodukowane na podwoziach "320" wojskowe kübelwageny i np. sanitarki, to liczba typów samochodów należących do modelu 320 jest całkiem pokaĄna. Mniej pokaĄna była ogólna liczba wyprodukowanych samochodów, która wynosiła (według Oswalda) 6995 egzemplarzy.
Jesienią roku 1938 do modelu 320 "rozwiercony" do pojemności 3405ccm silnik, przez co zgodnie z nomenklaturą Daimler Benza, powinien stać się nowym modelem - 340. Jednakże dość rzadko spotyka się (poza modelami wojskowymi) określenie tego modelu jako 340. Dla celów handlowych dalej pozostał jako 320. Celem takiego powiększenia pojemności było umożliwienie eksploatacji samochodu na gorszym paliwie bez zmiany osiągów. Powiększony silnik posiadał być może większą (o 2 KM) moc i nieco większy moment obrotowy (o 0,4 kgm) przy nieco mniejszym stopniu sprężenia, co musiało wpływać na jego większą elastyczność i lepszą tolerancję na gorsze paliwo. Większość Ąródeł jednak podaje, że moc powiększonego silnika była identyczna z poprzednim. Przy okazji wprowadzono półautomatyczny nadbieg (overdrive) firmy ZF (Zahnradfabrik Friedrichshafen), co wpłynęło na zmniejszenie szosowego zużycia paliwa i zwiększenia prędkości.
Aby być w zgodzie z prawdą należy dodać jednak, że nie odbiegało ono od wartości notowanych w samochodach podobnej klasy i nie dziwi, gdy weĄmie się pod uwagę fakt, że 80-konny silnik musiał poruszać blisko dwutonowy samochód. Produkcja Mercedesów 320 została zakończona w roku 1942, kiedy przemysł niemiecki został całkowicie przestawiony na potrzeby wojenne. 
